Tradycje Polskiej Szkoły Filmowej

Kinematografia polska jest niezwykle ceniona na świecie. Polskie filmy dostają nagrody, nawet Oscara, a środowisko filmowe ceni polskich operatorów i reżyserów. Polska Szkoła Filmowa to jednak coś więcej niż tylko kilka popularnych obecnie nazwisk. Twórcy, uznawani za przedstawicieli tego ruchu, to studenci szkoły filmowej w Łodzi, którzy ją kończyli w latach 50. i 60. XX wieku oraz jednocześnie tworzyli filmy w latach 1955-1965. Wśród głośnych nazwisk wymienić należy: Andrzeja Wajdę, Romana Polańskiego, Janusza Morgensterna, Kazimierza Kutza, Wojciecha Jerzego Hasa, Andrzeja Munka czy Czesława Petelskiego. Do tego nurtu w późniejszych latach powracała także Krzysztof Kieślowski. Absolwenci szkoły filmowej w Łodzi zostali docenieni także w kinematografii amerykańskiej, a wśród nazwisk tworzących tam Polaków warto wymienić Sławomira Idziaka czy Janusz Kamiński. Polska Szkoła Filmowa była nawiązaniem do tradycyjnego sposobu pokazywania człowiek, a forma filmów miała więcej wspólnego z dokumentem niż z filmem fabularnym. Taki sposób pokazywania bohaterów wymagał wielkich umiejętności od operatorów, którzy rejestrują pomysły reżyserów zgodnie ze scenariuszem. Ta bliska współpraca owocuje wieloma nagrodami, a najlepsi reżyserzy mają swoich ulubionych operatorów, z którymi realizują większość filmów. Taki duet stanowi Steven Spielberg i Janusz Kamiński.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.