Przez wiele lat stacje telewizyjne uzależnione były od tego, co udało się stworzyć różnym innym firmom technologicznym. Upowszechnienie się kamery video wykorzystywanej w telewizjach pozwoliło pierwszym inwestorom na wystartowanie z własnymi programami. Zaczynało się to bardzo powoli, ponieważ kamer było niewiele i były szalenie kosztowne – niewiele osób posiadało także telewizory i możliwość podłączenia się do sieci kablowej. Z czasem jednak upowszechniły się i kamery i przybyło widzów, dzięki czemu przekazywanie na żywo wiadomości lub nadawanie programu systematycznie przez te same cztery godziny dziennie przestało wystarczać – do ramówki telewizyjnych programów zaczęły wkraczać nowe programy, szczególnie rozrywkowe. Telewizja straciła wreszcie swój ideologiczny charakter i starała się wyjątkowo komercyjna, nastawiona na ogromny zysk finansowy. I dzięki temu stopniowo nie tylko stały się masowymi odbiorcami przedsiębiorstw na rynku IT i multimediów. Fakt, że to najpierw laboratoria wielkich firm zajmowały się tworzeniem nowych kamer i nowych telewizorów, wprowadzając po raz kolejny telewizję na nowy etap widowiskowości. Ale z czasem te bogate stacje, które mogły otworzyć nowe programy tematyczne i tworzą korporację, pozwalają sobie na samodzielne inwestowanie w innowacje i prowadzenie badań.
Rozwój pierwszych stacji
